Metoda VAS

Skuteczność zabiegów polem elektromagnetycznym można zwiększyć przez indywidualne dobranie częstotliwości posługując się metodą VAS.

Wykazano, że najefektywniejszą metodą doboru optymalnej częstotliwości jest „biofeedback” pulsu mierzonego na tętnicy promieniowej. Zjawisko to – odkryte i opisane przez francuskiego lekarza dr. Paula Nogiera – zostało określone mianem autonomicznego sygnału naczyniowego — skrót angielski VAS.

VAS jest wywoływany przez szybką zmianę tonusu mięśni gładkich w ściankach tętnic w całym organizmie, w czym pośredniczą neurony układów współczulnego i przywspółczulnego. Wyczuwalne zmiany pulsu wyzwalane są przez specyficzne bodźce endogenne. Efekt jest konsekwentny, powtarzalny i wykrywalny z pomocą nowoczesnych urządzeń. Odpowiedź wyczuwalna przez terapeutę jest jakościową zmianą w percepcji pulsu, występującą w odstępie między 1 a 3 cyklem od wystąpienia bodźca i trwającą przez około 8 do 15 okresów kardialnych.

Dr Nogier stwierdził, że puls może zareagować na bodziec na cztery różne sposoby: może nie być żadnej reakcji, może pojawić się jego osłabienie (tzw. negatywny VAS), wzmocnienie (VAS pozytywny) i ostry impuls pulsu. Reakcję mogą wywołać np. prądy indukowane magnetycznie, fale dźwiękowe o różnych częstotliwościach, światło, emocje, dotyk, substancje i częstotliwości elektromagnetyczne. Inną nazwą dla VAS jest Peryferyjna Tonometria Tętnicza (Peripheral Arterial Tonometry, PAT).

Pojęcie „sygnał” występujące w nazwie „autonomiczny sygnał tętniczy” jest szeroko używane, jednak wielu uważa, że lepszym określeniem jest „odpowiedź”. Odpowiedzi udziela się na pytanie, a przecież VAS jest reakcją organizmu, swoistą odpowiedzią na pytanie, jakim jest bodziec wprowadzony do organizmu lub otaczającego go pola energetycznego. VAS powstaje błyskawicznie, jest nadzwyczaj czułe i z jego pomocą można łatwo ustalić najlepsze w danej chwili parametry terapii. VAS można wykorzystywać przed i po terapii dla określenia skuteczności przeprowadzonego postępowania.